Kıl Dönmesi (Pilonidal Sinüs Hastalığı)

Anahtar Kavramlar

• Pilonidal sinüs, tekrarlayan enfeksiyon ve kalıcı inflamasyonun sebep olduğu sakrokoksigeal (kuyruk sokumu) bölgesinde bir kavite veya trakt oluşumudur.
• Pilonidal sinüs hastalığı, “pit” denilen açıklıklardan kılların nüfuzu sonucu oluşur.
• Endoskopik gibi minimal invazif teknikler (EPSiT) ve kıl dönmesinin video yardımlı lazer ablasyonu (VALAPS) popülerlik kazanmıştır.
• VALAPS ile birlikte pitlerin yok edilmesi düşük tekrarlama ile iyi sonuçlar sağlar.

Giriş

Pilonidal sinüs hastalığı (PSD) sakrokoksigeal bir hastalıktır. Tekrarlayan enfeksiyonun oluşturduğu boşluk veya yol ve kalıcı inflamasyon ile karakterizedir. 1847’de A.W. Anderson “saç” üzerine bir makale yayınladı. Warren, 1854’te “Pilonidal sinüs hastalığında” ilk vaka serisini belgeledi. 1880’de R.M. Hodges “Kıl dönmesi hastalığı” kelimesini icat etti. Kelimenin kökeni Latince “Pilus” (saç) ve “Nidus” (yuva) kelimelerinden gelir. 1883’te O.H. Mayo bu durumu ilk kez açıkladı. Bu durum, ABD askeri arasında sık görülmesi nedeniyle “cip hastalığı” olarak da adlandırılmıştır.

Epidemiyoloji

Kıl dönmesi görülme sıklığı kişi başına 26’dır. Erkeklerde kadınlara göre 2,2:1 oranında daha sık görülür. Her yıl yaklaşık 70.000 Amerikalı bu hastalıktan etkilenmektedir. Türk toplumunda daha yaygın olduğu bulunmuştur. Hastalık genellikle 16-25 yaş arası bireylerde görülür ve 40 yaşından sonra nadirdir.

Kıl Dönmesinin Yerleşim Yeri

Kıl dönmesi vakalarının %94’ü natal kleftte (kuyruk sokumu) görülür. Geri kalan vakalar penis, karın, saçlı deri, kasık, koltuk altı ve boyunda olabilir.

Risk Faktörleri

• Obezite
• Hareketsiz yaşam tarzı
• Hirsutismus (aşırı kıllanma)
• Erkek cinsiyeti
• Uzun süre oturmayı gerektiren meslekler (örneğin uzun yol şoförlüğü)
• Derin doğum yarığı
• Yerel travma
• Kötü kişisel hijyen
• Aşırı terleme

Kıl Dönmesi Neden Oluşur?

• %15 hastada ailesel olduğu bulunmuştur.
• Cerrah ve klinisyenler kıl dönmesi hastalığının konjenital kökenli olduğunu düşünmektedir. Ancak birçok teori bu hastalığın kazanılmış olduğunu öne sürmektedir.

Teoriler:

• Bascom Teorisi: Otururken veya eğilirken doğumsal yarık derisinin gerilmesi, kılları boşluğa çeken bir emme etkisi yaratır ve bu da folikülite ve deri altı apsesine neden olur.
• Karydakis Teorisi: İstilacı gevşek saçlar, saçın nüfuz etmesine neden olan kuvvet ve cilt hassasiyeti gibi üç ana faktörü içerir.
• Stelzner Teorisi: Kıl dönmesi, derin deri kıvrımlarının, vücut kıllarının sertliğinin ve yuvarlanma hareketinin kılları deriye ittiği bir retansiyon dermopatisidir.

Kıl Dönmesi Nasıl Oluşur?

Oturma, eğilme gibi aktiviteler saç köklerinin kırılmasına ve çukurların oluşmasına neden olur. Bu çukurlar döküntülerle dolabilir ve ardından kanal veya sinüs oluşumu meydana gelebilir.

Histopatoloji

Pilonidal kist duvarı vasküler pyojenik granülasyon dokusundan oluşur. Sinüs yolu çok katlı skuamöz epitel ile kaplıdır. Enfekte pilonidal sinüste polimikrobiyal yapı bulunur.

Sinüs Yolunun Yönü

Çoğu durumda pilonidal sinüs yolu başa doğru uzanır ve nadiren kaudal (aşağı) yönlüdür.

Tedavi Yöntemleri

• Cerrahi Tedavi: Hastalıklı dokunun çıkarılması cerrahi tedavinin temelidir. Akut apseli pilonidal sinüste insizyon ve drenaj ilk basamak tedavilerdir. Asemptomatik pilonidal sinüs durumunda tıraş veya lazer epilasyon önerilir.
• Minimal İnvazif Teknikler: Endoskopik pilonidal sinüs tedavisi (EPSiT) ve video yardımlı lazer ablasyonu (VALAPS) gibi yöntemler son on yılda popülerlik kazanmıştır.

Minimal İnvazif Tekniklerin Avantajları

• Hızlı iyileşme ve düşük komplikasyon oranı
• Minimal cerrahi travma
• Günlük aktivitelere hızlı dönüş

Minimal İnvazif Tekniklerin Dezavantajları

• Yüksek nüks oranları
• Lazer ve fenol tedavisinden sonra daha uzun iyileşme süreleri
• Daha pahalı yöntemler

Sonuç

Eksizyonel olmayan teknikler, hızlı iyileşme ve düşük morbidite ile ilişkilidir, ancak nüks oranları yüksektir. Sinüsün iç astarını tedavi etmeye çalışan teknikler, tek başına çukur toplamaya göre daha kötü nüks oranlarına sahiptir. PSD’li hastalara eksizyonel olmayan bir tekniğe onay verirken, kısa vadeli faydalara karşı uzun vadede daha yüksek nüks riski tartışılmalıdır. Gelecekteki çalışmalar, eksizyonel olmayan tekniklerin sonuçlarını doğru bir şekilde aydınlatmak için iyi tanımlanmış hastalık sınıflandırmalarına ve tanımlarına ihtiyaç duymaktadır.

Çözüm

Mevcut sistematik inceleme, eksizyonel olmayan tekniklerin hızlı iyileşme ve düşük morbidite ile ilişkili olduğunu ancak nüks oranlarının yüksek olduğunu göstermektedir. Sinüsün iç astarını ek olarak tedavi etmeye çalışan teknikler, tek başına çukur toplamaya göre daha kötü nüks oranlarına sahiptir. Nüks oranları birincil ve tekrarlayan hastalık arasında farklılık göstermez.